بهره‌برداری درست از محیط زیست، یکی از اهداف مهم سند چشم‌انداز 20 ساله کشور در افق 1404 هجری شمسی بوده است و با توجه به اهمیت و نقش برجسته دانشگاه‌ها و همچنین رسالت آموزشی و پژوهشی آنان، می¬توان دانشگاه را یک عامل مهم و تاثیرگذار در تحقق این امر دانست و عملاً جامعۀ دانشگاهی را به‌عنوان الگویی برای مردم به‌منظور رشد فرهنگ محیط‌زیستی معرفی نمود.
دانشگاه فردوسی مشهد مفتخر است که به همت جناب آقای دکتر کوچکی و با مساعدت مسئولین وقت دانشگاه، به‌عنوان اولین دانشگاه کشور، از تیرماه 1381 اقدام به تشکیل "کمیتۀ سبز" دانشگاه نمود و با تشکیل کمیته‌‌های سبز دانشجویی در هر دانشکده عملا فعالیت خود را در جهت ترویج فرهنگ محیط زیستی در دانشگاه آغاز کرد. پس از آن، در سال 1393، در راستای تحقق اهداف محیط زیستی دانشگاه و به استناد ماده 190 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران و آیین نامه اجرایی آن، "پردیس زیست محیطی دانشگاه فردوسی مشهد" با مسئولیت خانم دکتر طباطبائی، عضو هیأت علمی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، ایجاد گردید و کمیتۀ مشورتی آن به ریاست جناب آقای دکتر کافی تشکیل شد. پس از ابلاغ "دستورالعمل مدیریت سبز (مصرف انرژی، مواد و حفظ محیط زیست) در دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی و پارک‌های علم و فناوری" از طرف وزارت عتف در تاریخ 12/5/1395، "پردیس زیست محیطی" به "دانشگاه سبز" تغییر نام داد و کمیتۀ مشورتی نیز تحت عنوان "شورای راهبردی مدیریت سبز" به فعالیت خود ادامه داد. در تاریخ 03/02/1397، آقای دکتر عادل سپهر، عضو هیأت علمی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، مسئولیت دبیر شورای راهبردی دانشگاه سبز را عهده¬دار شدند و از تاریخ 17/11/1397 با حکم جناب آقای دکتر کافی رئیس محترم دانشگاه، آقای دکتر سید یاسر بنی¬هاشمی، عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی، به سمت دبیر شورای راهبردی دانشگاه سبز منصوب شدند.
شرح وظایف واحد مدیریت سبز
۱. تدوین برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت و اتخاد تمهیدات لازم در جهت ارتقاء سطح دانشگاه بر اساس استاندارهای محیط زیستی و دستیابی به معیارهای "دانشگاه سبز" در سطح ملی و بین‌المللی؛
۲. برنامه‌ریزی و مشارکت در راستای دستیابی به اهداف محیط زیستی سند راهبردی و طرح جامع دانشگاه؛
۳. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای، بهینه سازی مصرف انرژی و بکارگیری فناوری‌های پاک و سازگار با محیط زیست؛
۴. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت بهینه‌سازی شبکه‌های آب شرب و غیرشرب، استفاده از پساب‌ها و نیز فرهنگ‌سازی در راستای کاهش مصرف آب؛
۵. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت حفظ و توسعۀ تنوع زیستی دانشگاه و اتخاذ تدابیر مناسب جهت بهبود وضعیت فضای سبز و چشم‌انداز محیطی دانشگاه؛
۶. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت ساماندهی مدیریت پسماندهای خشک، تر و ویژه و فرهنگ‌سازی در راستای کاهش تولید پسماند؛
۷. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت ساماندهی ترافیک دانشگاه و تحقق حمل و نقل سبز؛
۸. سیاست‌گذاری و تسهیل‌گری در جهت ساماندهی مدیریت ایمنی و بحران در محوطۀ پردیس، دانشکده‌ها، واحدها، آزمایشگاه‌ها و سایر اماکن دانشگاه؛
۹. اتخاذ سیاستهای تشویقی برای هدایت پایان‌نامه‌ها و پژوهش‌های دانشگاهی به سمت حل مسائل محیط زیستی دانشگاه و جامعه؛
۱۰. اتخاذ سیاستهای تشویقی در جهت تولید و پیاده‌سازی ایده‌های نوآورانه در حوزۀ مسائل مرتبط با دانشگاه سبز توسط دانشجویان و سایر دانشگاهیان و حمایت و توسعۀ کسب و کارهای سبز؛
۱۱. اتخاذ سیاستهای تشویقی برای مشارکت فعال دانشگاهیان در فعالیتهای سبز دانشگاه؛
۱۲. آموزش و ترویج اصول و مبانی محیط زیست در سطح دانشگاه و جامعه؛
۱۳. ایجاد تعامل و مشارکت با نهادهای محلی، ملی و بین‌المللی در تدوین سیاستها و برنامه ها و اجرای طرح‌های محیط‌زیستی؛
۱۴. همکاری با انجمن‌های علمی، کانون‌ها و سمنهای محیط‌زیستی (NGO) دانشگاهی و غیردانشگاهی جهت اجرای طرح‌های مرتبط با اهداف دانشگاه سبز؛
۱۵. نظارت بر فعالیتهای اجرایی واحدهای مختلف دانشگاه به منظور تحقق شاخص‌های مدیریت سبز و همسوسازی آنها به‌منظور جلوگیری از موازی‌کاری و هدررفت منابع سازمانی.
